.

 چهل حدیث پیرامون امام حسین (علیه السلام) و عزاداری

*آتش عشق حسينى

قال رسول الله ص: ان لقتل الحسين ع حرارة فى قلوب المؤمنين لا تبرد ابدا
پيامبراكرم ص فرمود: براى شهادت حسين ع، حرارت و گرمايى در دل‌هاى مؤمنان است كه هرگز سرد و خاموش نمی شود   جامع احاديث الشيعه، ج 12، ص556

 

*عاشورا، روز غم
قال الرضا ع: من كان يوم عاشورا يوم مصيبته و حزنه و بكائه جعل الله عزوجل يوم القيامة يوم فرحه و سروره
امام رضا ع فرمود: هر كس كه عاشورا، روز مصيبت و اندوه و گريه‏اش باشد، خداوند روز قيامت را براى او روز شادى و سرور قرار مى‏دهد بحارالانوار، ج 44، ص284

 

 *محرم، ماه سوگوارى
قال الرضا ع: كان ابى اذا دخل شهر المحرم لا يرى ضاحكا و كانت الكابة تغلب عليه حتى يمضى منه عشرة ايام، فاذا كان اليوم العاشر كان ذلك اليوم يوم مصيبته و حزنه و بكائه
امام رضا ع فرمود: هر گاه ماه محرم فرا مى‏رسيد، پدرم موسى بن‏ جعفر ديگر خندان ديده نمى‏شد و غم و افسردگى بر او غلبه مى‏يافت تا آن كه ده روز از محرم مى‏گذشت، روز دهم محرم كه مى‏شد، آن روز، روز مصيبت و اندوه و گريه پدرم بود امالى صدوق، ص 111

 

 *ديده‏هاى خندان
قال رسول الله ص: يا فاطمة! كل عين باكية يوم القيامة الا عين بكت على مصاب الحسين فانها ضاحكة مستبشرة بنعيم الجنة
پيامبراكرم ص فرمود: فاطمه جان! روز قيامت هر چشمى گريان است، مگر چشمى كه در مصيبت و عزاى حسين گريسته باشد، كه آن چشم در قيامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى‏شود بحارالانوار،ج 44، ص293

 

 *سالگرد سوگ حسين ع
عن الصادق ع: نيح على الحسين بن على سنة فى كل يوم و ليلة و ثلاث سنين من اليوم الذى اصيب فيه
حضرت صادق ع فرمود: يك سال تمام، هر شب و روز بر حسين بن على ع نوحه‌خوانى شد و سه سال، در روز شهادتش سوگوارى برپا گشت بحارالانوار،ج 79، ص102

 

 *وقف براي عزادارى
قال الصادق ع: قال لى ابى: يا جعفر! اوقف لى من منالى كذا و كذا النوادب تندبنى عشر سنين بمنى ايام منى
امام صادق ع مى‏فرمايد: پدرم امام باقرع به من فرمود: اى جعفر! از مال خودم فلان مقدار وقف نوحه‌خوانان كن كه به مدت ده سال در «منا» در ايام حج، بر من نوحه‌خوانى و سوگوارى كنند بحارالانوار، ج 46، ص220

 

 *نوحه‌خوانى سنتى
عن ابى هارون المكفوف قال: دخلت على ابى عبد الله ع فقال لى: انشدنى، فأنشدته فقال: لا، كما تنشدون و كما ترثيه عند قبره
ابوهارون مكفوف مى‏گويد: خدمت حضرت صادق ع رسيدم امام به من فرمود: «برايم شعر بخوان» پس برايش اشعارى خواندم فرمود: اينطور نه، همان طور كه براى خودتان شعر خوانى مى‏كنيد و همانگونه كه نزد قبر حضرت سيد الشهداء مرثيه مى‏خوانى بحارالانوار، ج 44، ص287

 

 *پاداش شعر گفتن براى حسين ع
قال الصادق ع: ما من احد قال فى الحسين شعرا فبكى و ابكى به الا اوجب الله له الجنة و غفر له
امام صادق ع به جعفر بن عفان فرمود: هيچ كس نيست كه درباره حسين ع شعرى بسرايد و بگريد و با آن بگرياند مگر آن كه خداوند، بهشت را بر او واجب مى‏كند و او را مى‏آمرزدرجال شيخ طوسى، ص289

 

 *سرودن براى اهل‌بيت ع
قال الصادق ع: من قال فينا بيت شعر بنى الله له بيتا فى الجنة
امام صادق ع فرمود: هر كس در راه ما و براى ما يك بيت شعر بسرايد، خداوند براى او خانه‏اى در بهشت، بنا مى‏كند وسائل الشيعه،ج 10، ص467

 

 *اصحاب مدح و مرثيه
قال الصادق ع: الحمد لله الذى جعل فى الناس من يفد الينا و يمدحنا و يرثى لنا
امام صادق ع فرمود: خدا را سپاس كه در ميان مردم، كسانى را قرار داد كه به سوى ما مى‏آيند و بر ما وارد مى‏شوند و ما را مدح و مرثيه مى‏گويند وسائل الشيعه، ج 10، ص469

 

 *شعرخوانى در ايام عزا
قال الرضا ع: يا دعبل! احب ان تنشدنى شعرا فان هذه الايام حزن كانت علينا اهل البيت ع
امام رضا ع به دعبل شاعر اهل بيت فرمود: اى دعبل! دوست دارم كه برايم شعرى بسرايى و بخوانى، چرا كه اين روزها ايام عاشورا روز اندوه و غمى است كه بر ما خاندان رفته استجامع احاديث الشيعه، ج 12، ص567

 

 *مرثيه، نصرت اهل بيت ع
عن الرضا ع: يا دعبل! ارث الحسين ع فانت ناصرنا و مادحنا ما دمت حيا فلا تقصر عن نصرنا ما استطعت
امام رضا ع فرمود: اى دعبل! براى حسين بن على ع مرثيه بگو، تو تا زنده‏اى، ياور و ستايشگر مايى، تا مى‏توانى، از يارى ما كوتاهى مكن جامع احاديث الشيعه،ج 12، ص567

 

 *شيعيان همراه و همدل با ائمه
قال على ع: ان اللهاختار لنا شيعة ينصروننا و يفرحون بفرحنا و يحزنون لحزننا
على ع فرمود: خداوند براى ما، شيعيان و پيروانى برگزيده است كه ما را يارى مى‏كنند، با خوشحالى ما خوشحال مى‏شوند و در اندوه و غم ما، محزون مى‏گردند غررالحكم،ج 1، ص235

 

 *كشته اشك
قال الحسين ع: انا قتيل العبرة لا يذكرنى مؤمن الا بكى
حسين بن على ع فرمود: من كشته اشكم هيچ مؤمنى مرا ياد نمى‏كند مگر آن كه ـ به خاطر مصيبتهايمـ گريه مى‏كند بحارالانوار، ج 44، ص279

 

 *يك قطره اشك
قال الحسين ع: من دمعت عيناه فينا قطرة بوأه الله عز و جل الجنة
حسين بن على ع فرمود: چشمان هر كس كه در مصيبتهاى ما قطره‏اى اشك بريزد، خداوند او را در بهشت جاى مى‏دهد احقاق الحق، ج 5، ص523

 

 *بهشت، پاداش عزادارى
قال على بن الحسين السجاد ع: ايما مؤمن دمعت عيناه لقتل الحسين و من معه حتى يسيل على خديه بوأه الله فى الجنة غرفا
امام سجاد ع فرمود: هر مؤمنى كه چشمانش براى كشته‌شدن حسين بن على ع و همراهانش اشكبار شود و اشك بر صورتش جارى شود، خداوند او را در غرفه‏هاى بهشتى جاى مى‏دهدينابيع المودّه، ص429

 

 *به ياد فرزندان فاطمه س
قال السجاد ع: انى لم اذكر مصرع بنى فاطمة الا خنقتنى لذلك عبرة
امام سجاد ع فرمود: من هرگز شهادت فرزندان فاطمه را به ياد نياوردم، مگر آن كه به خاطر آن، چشمانم اشكبار گشت بحارالانوار، ج 46، ص109

 

 *سوگوارى در خانه‏‌ها
قال الباقر ع: ثم ليندب الحسين و يبكيه و يأمر من فى داره بالبكاء عليه و يقيم فى داره مصيبته باظهار الجزع عليه و يتلاقون بالبكاء بعضهم بعضا فى البيوت و ليعز بعضهم بعضا بمصاب الحسين ع
امام باقرع نسبت به كسانى كه در روز عاشورا نمى‏توانند به زيارت آن حضرت بروند، اينگونه دستور عزادارى دادند و فرمودند: بر حسين ع ندبه و عزادارى و گريه كند و به اهل خانه خود دستور دهد كه بر او بگريند و در خانه‏اش با اظهار گريه و ناله بر حسين ع، مراسم عزادارى بر پا كند و يكديگر را با گريه و تعزيت و تسليت گويى در سوگ حسين ع در خانه‏هايشان ملاقات كنند كامل الزيارات، ص175

 

 *اشك على ع در سوگ شهداى كربلا
قال الباقر ع: مر على بكربلا فى اثنين من اصحابه قال: فلما مر بها ترقرقت عيناه للبكاء ثم قال: هذا مناخ ركابهم و هذا ملقى رحالهم و هيهنا تهراق دماؤهم، طوبى لك من تربة عليك تهراق دماء الأحبة
امام باقر ع فرمود: اميرالمؤمنين ع با دو تن از يارانش از «كربلا» گذر كردند، حضرت، هنگام عبور از آنجا، چشمهايش اشك‌آلود شد، سپس فرمود: اينجا مركب‌هايشان بر زمين مى‏خوابد، اينجا محل بار افكندنشان است و اينجا خون‌هايشان ريخته مى‏شود، خوشا به حال تو اى خاكى كه خون دوستان بر روى تو ريخته مى‏شود! بحارالانوار، ج 44، ص 258

   

 





ادامه مطلب

برچسب‌ها:
چهل حدیث پیرامون امام حسین (علیه السلام) و عزاداری,
نوشته شده در تاريخ 11 / 8 / 1392 توسط حسین مقدم

 امام حسين (علیه السلام)

 
دومين فرزند برومند حضرت علی و(1) در روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت فاطمه ، که درود خدا بر ايشان باد، در خانه وحی و ولايت چشم به جهان گشود. 
چون خبر ولادتش به پيامبر گرامی اسلام (ص ) رسيد، به خانه حضرت علی (ع ) و فاطمه را فرمود تا کودکش را بياورد. اسما او را در پارچه ای سپيد (2) (س ) آمد و اسما 
پيچيد و خدمت رسول اکرم (ص ) برد، آن گرامی به گوش راست او اذان و به گوش چپ (3) او اقامه گفت . به روزهای اول يا هفتمين روز ولادت با سعادتش ، امين وحی الهي ، جبرئيل ، فرود آمد و گفت : سلام خداوند بر تو باد ای رسول خدا، اين نوزاد را به نام پسر کوچک هارون (شبير) چون علی برای تو بسان هارون (5) که به عربی (حسين ) خوانده مي شود نام بگذار. (4)برای  موسی بن عمران است ، جز آن که تو خاتم پيغمبران هستي . و به اين ترتيب نام پرعظمت "حسين " از جانب پروردگار، برای دومين فرزند فاطمه 
(س ) انتخاب شد. به روز هفتم ولادتش ، فاطمه زهرا که سلام خداوند بر او باد، گوسفندی را برای  کشت ، و سر آن حضرت را تراشيد و هم وزن موی سر او (6) فرزندش به عنوان عقيقه 
(7) نقره صدقه داد.

بقیه متن در ادامه مطلب





ادامه مطلب

برچسب‌ها:
زندگانی امام حسين, امام حسين,
نوشته شده در تاريخ 15 / 4 / 1391 توسط حسین مقدم

صفحه قبل 1 صفحه بعد

تمامي حقوق مطالب براي .::پايگاه اهل البيت عليهم السلام::. . محفوظ مي باشد